Του Αγίου Σπυρίδωνος (στη μνήμη του παππού μου)

Σπύρος και Ελένη Παπαδοπούλου

Στα παλιά τα χρόνια, όταν ακόμη ήμουν μικρό παιδί, κάθε που ξημέρωνε του Αγίου-Σπυρίδωνος, μ' έστελνε η μητέρα μου στην εκκλησία μ’ ένα πρόσφορο στο χέρι, ένα χαρτί με ονόματα και την εντολή να ανάψω ένα κερί στη μνήμη τους. Σπυρίδωνος + Ελένης μετά των τέκνων, Αδάμ ιερέως + Ευθυμίας μετά των τέκνων, Κωνσταντίνου ιερέως + Ελισάβετ μετά των τέκνων… Ήταν μέλημά της εφ’ όρου ζωής να μνημονεύει τους προγόνους της. Σήμερα πια, αντί γι’ αυτό μια ανάρτηση από μένα στη μνήμη τους. Και μια παραπομπή στη βικιπαίδεια για το σχετικό άρθρο μου: https://el.wikipedia.org/wiki/Σπύρος_Παπαδόπουλος_(δάσκαλος)