Ο Άγιος Γεώργιος στα Λωρία της Κρώμνης

Το περιφραγμένο ψηλό κτίριο προς τα αριστερά είναι πιθανόν ο ναός

Ο συνοικισμός Λωρία αριθμούσε έως 25 οικογένειες. Ύστερα από τους Βαλκανικούς πολέμους άρχισε η ερήμωσή του, που υπήρξε τόσο ραγδαία, ώστε μετά την οπισθοχώρηση των Ρώσων να μένει τελείως έρημος.

Το δεύτερο ύψωμα από αριστερά στον ορίζοντα είναι το κάστρο της Κρώμνης όπως φαίνεται από τα Λωρία

Μέσα σε ένα από τα έρημα σπίτια του κατέφυγαν οι πρώτοι
ανταρτοληστές της Κρώμνης(1919) και όπου σαν ποντικοί στη φάκα πιάστηκαν από την πρώτη ημέρα με την πρώτη καταδίωξη από αστυνομική αρχή της Κρώμνης.

Οι φωτογραφίες του ναού ανήκουν στον εικονιζόμενο Meliksah San

Η εκκλησία του συνοικισμού ήταν ο Άγιος Γεώργιος, όπου λειτουργούσε ο εφημέριος της ενορίας εναλλάξ (με τον Άγιο Ιωάννη του Νανάκ).

Πληροφορίες από το βιβλίο "Κρώμνη" του Γ. Φιρτινίδη

Τα Λωρία σε σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του Coskun Eruz

Ο Δημήτριος Σ.Πηχωρίδης στο βιβλίο του «Η ιστορία των δύο ορφανών» περιγράφει μεταξύ άλλων την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Λωρία, ως εξής:

…Αναμεταξύ τη Τιαλιάντων και Μαρτακάντων είναι εχτισμένη ως πύργος και η περιώνυμος εκκλησία μας εις την μνήμην του Αγίου Γεωργίου.

Η εκκλησία μας είναι μικρά, μήκος έχουσα 10 έως 12 πιθανόν και πλάτος 8-9 μέτρα. Κωδωνοστάσιον μικρόν, ενωμένον με την εκκλησίαν. Αυλήν δε έχει περιορισμένην ένα τριγύρω ανοιχτά και ολόγυρά της τα παλαιά μνημεία των προγόνων μας, με μικρά κοιμητήρια εστημένα παρασταίνοντα την πενιχράν κατάστασιν του ανθρωπίνου πλάσματος.

Αλλά κάτι παρηγορίαν μας δίδουν. Παρατηρών τις αυτά, η ψυχή του και ο νους θα πετά υψηλά εις τους ουρανούς συνομιλών με αυτούς. Σχολείον δεν έχομεν και δεν είχομεν ανέκαθεν…